LITERAT-UUR i.s.m. Paard Van Troje: het Balanseer(t) met Jeroen van Rooij en Çağlar Köseoğlu

Uitgeverij het balanseer profiteert schaamteloos van de versoepelingen om (geheel terecht!) twee Nederlandse auteurs de grens over te smokkelen en op een nietsvermoedend Gent los te laten. Twee auteurs die de afgelopen maanden dichtwerk hebben gepubliceerd, en (geheel onterecht!) hun bundels nog niet feestelijk aan ons hebben mogen voorstellen. De auteurs in kwestie? Jeroen van Rooij en Çağlar Köseoğlu, twee dichters die je bezwaarlijk kan betichten van vrijblijvende rijmelarij. 

Uitgever Kris Latoir verbindt de twee auteurs in een gesprek over hun respectievelijke bundels Dierengebieden en buitengebieden en Nasleep. In het werk van Rooij’s werk vervagen de grenzen tussen leven en technologie, tussen mens en dier en tussen virtuele en fysieke werelden. De bundel is “een talig artefact uit het eerste kwart van de eenentwintigste eeuw. De tekst is beeldend en ritmisch en zit vol met liefde en geweld”, aldus van Rooij. In Dierengebieden en buitengebieden laat Jeroen van Rooij zien dat hij niet van diamant is en ook niet van zand.

Nasleep neemt de protesten rondom het Gezi Park in 2013 als vertrekpunt en verkent gaandeweg wat er is overgebleven van dit historische moment waarin een andere wereld voor het grijpen leek. Het zijn gedichten die laveren tussen ritmische, conceptuele en kritische noise enerzijds en postrevolutionaire affecten anderzijds, tussen politisering enerzijds en onmacht en radeloosheid anderzijds.